هنگامی که دعوی یا شکایتی در محاکم طرح می شود، علاوه بر عناصری همچون محق بودن، راستی و صداقت، توانایی و مهارت طرفین یا وکلای آنان در فن دفاع، یکی از مهمترین مؤلفه‌هایی که شاید به جرأت بتوان گفت تعیین سرنوشت دعوی در گرو آن است، دلایل اثبات دعوی برای طرفین خواهد بود.

بدین ترتیب هر طرفی که دلایل و اسناد بیش‌تر و معتبرتری برای اثبات ادعای خود داشته باشد، به احتمال زیاد پیروز دعوی خواهد بود.

چه بسا همه دیده‌ایم که در موضوعات فراوانی، فردی که در حقیقت حق با اوست یا به عبارتی محق و ذی‌حق اصلی اوست، به دلیل نداشتن مستندات و دلایل مناسب کافی، در واقعیت محکوم شده و به حق خود نرسیده است.

لذا یکی از مهمترین امور در تعیین استراتژی پرونده‌ها، مدیریت دعوی (ادعا) می باشد. در مدیریت دعاوی، مؤلفه‌های مختلفی وجود دارد اما یکی از آن‌ها ارزیابی و اعتبارسنجی اسناد موجود و در صورت لازم تثبیت و در حاشیه امن قرار دادن دلایل است.

تامین دلیل یکی از حربه‌های وکلا و طرف‌های دعوی است که قانون‌گذار در مواد 149 تا 155 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، به این امر پرداخته است.

تامین دلیل کیفری و تامین دلیل در امور حقوقی هر دو مقدور است و با عنایت به این که در چه پرونده‌ای در آینده بدان استناد می شود، متفاوت خواهد بود.

1. با عنایت به موارد معروضه، اگر می خواهید بدانید تامین دلیل چیست؟
2. تامین دلیل شورای حل اختلاف چیست؟
3. تامین دلیل کارشناسی یا تامین دلیل با جلب نظر کارشناس چگونه است؟
4. اعتراض تامین دلیل چگونه انجام می شود؟
5. قرار تامین دلیل چیست؟
6. هزینه تامین دلیل چقدر است؟
7. انواع تامین دلیل چیست؟

مدت اعتبار تامین دلیل چقدر است یا به دنبال پاسخ سؤالاتی از این قبیل هستید، ما را تا پایان این مقاله همراهی بفرمایید.